Skip links

26 februari 2018

Lopen door Houten

Tweemaal per week loop ik van huis, in de Polder, naar Deltasports om een groep pubers van 15 en 16 jaar in de 017-3 te trainen. Vroeger pakte ik altijd de auto, maar sinds we via werk een actie hadden om meer te bewegen en we allemaal een stappenteller kregen ben ik gaan lopen. Als 40-plusser is het niet genoeg om één keer per week een lesje tennis te volgen en op een voetbalveld wat jongens achter een bal aan te laten rennen. Om het goddelijke figuur te behouden is wat meer beweging nodig, dus ik ging aan de wandel.

Er is een wereld voor me open gegaan. Tijdens het lopen kom je redelijk wat andere wandelaars tegen. Meestal met een hond; gelukkig ook meestal aangelijnd of in ieder geval niet geïnteresseerd in mij. Machtig mooi ook de voetballertjes van willekeurige leeftijd die langsfietsen en mijn jas herkennen (zo’n trainersjas) en dan “Hey Trainer” roepen. Soms ook mensen die alleen rondlopen. Op weg van of naar het station, of gewoon een ommetje makend. Sommigen geheel in gedachten verzonken, blik naar de grond of in het oneindige. Vaak ook kijken mensen je even aan als je ze passeert. Van nature zeg ik altijd “Hallo” of “Goedenavond” in zo’n geval. Het doet me altijd goed als een gezicht dat je aankijkt dan opeens een glimlach toont en “goedenavond” terugzegt. Het is zo weinig, maar het kan zo’n groot verschil maken.

Of neem de man die laatst vertwijfeld op Castellum stond. Verlegen type, liep wat heen en weer, maar sprak niemand aan. Iedereen liep gehaast het station in- of uit. Toen ik langs hem liep en hem groette kreeg ik een voorzichtige groet terug. Pas toen ik een meter of 10 verder was kwam hij achter me aan en vroeg me of Castellum het enige station van Houten was. Hij moest iemand ophalen en die had er al moeten zijn, en hij was zijn telefoon vergeten. Uiteraard kon ik hem snel uitleggen dat hij waarschijnlijk bij het andere station moest zijn en dankzij de smartphone kon ik hem ook nog laten zien hoe hij moest rijden.

Nu is het wel zo dat er op wandelgebied nog wat te verbeteren valt in Houten. We kunnen dan wel prijzen winnen voor de fietsinfrastructuur, maar voor voetgangers zijn er wel wat dingetjes… Zeker in de donkere herfst- en winteravonden verbaas ik me over hoe donker sommige stukken zijn. Ik heb al menig nat voetje gehaald doordat ik een plas gewoon niet kon zien. Het fietspad ernaast perfect verlicht, maar door de struiken het voetpad geheel in de schaduw. Of het trappetje als je bij de Koppeling het spoor over bent gegaan, een enkelbreker in het donker! Ook missen er hier en daar stukken voetpad of liggen de opritten voor rolstoelen en wandelwagens er onhandig of slecht onderhouden bij.

Houten is prachtig om rond te lopen. Samen met mijn echtgenote heb ik het afgelopen jaar heel was stappen gezet in onze gemeente. Behalve naar de voetbal hebben we ook geregeld een tochtje naar de ooievaars gemaakt, of gewoon een wijk bekeken. Ik kan het een ieder aanraden. Wandelen is supergezond, hartstikke leuk en je hebt er niets speciaals voor nodig.

En als je dan gaat wandelen en iemand tegenkomt – zeg eens “Hallo”.

 

Bartjan Meier

Commissielid 

Volg ons